شنبه شبانه

,ـ اون قدر عادت کردم به جناب آقای/ سرکار خانم ./ احتراماً جهت استحضار و . نوشتن؛ که وقتی این صفحه رو باز می کنم، ناخودآگاه شروع می کنم به نامه اداری نوشتن!

ـ وسط این همه مشکل و غم و غصه و مریضی و رکود و نرخ دلار و فشار کار و  استرس بیکاری، شنبه شب یک قرار خیلی خوب با دوستان مجازی داشتیم. بعد مدتهای طولانی و به بهانه دیدن دوستی که با همسرش برای کاری به تهران اومده بودن، با دوستان گروه خانم نویسنده جمع شدیم و درسته که با سختی و کلی تاخیر رسیدم؛ اما به عوضش اونقدر خوب بود و به حدی خندیدم که تلافی این چند وقت در اومد و چند ساعتی به دور از همه مشکلات، گذروندم و بر خلاف اولین باری که دوستان مجازی اون گروه، حقیقی شدند؛ به شدت از آشنایی باهاشون و بودن در چنین جمعی احساس خوشحالی کردم.

[ادامه مطلب را در اینجا بخوانید .]